بهبود استفاده از خوراک: دمای بالا ، فشار زیاد و نیروی برشی بالا در طی فرآیند پف کردن باعث افزایش درجه ژلاتینیزاسیون نشاسته می شود ، دیواره سلولی ساختار فیبر را از بین می برد و نرم می کند و مواد قابل هضم را به طور جزئی احاطه کرده و ترکیبی می کند ، در حالی که نفوذ چربی از داخل ذرات در سطح باعث می شود طعم خاصی طعم ویژه ای داشته باشد و باعث افزایش پالایت پذیری می شود و در نتیجه سرعت تغذیه افزایش می یابد.
• کاهش آلودگی محیطی: خوراک ماهی شناور اکسترود شده از پایداری خوبی در آب برخوردار است که می تواند باعث کاهش انحلال و از بین رفتن بارش مواد مغذی خوراک در آب و کاهش آلودگی آب شود.
• کاهش بیماری ها: درجه حرارت بالا ، رطوبت بالا و فشار زیاد در طی فرآیند پف کردن می تواند بیشتر میکروارگانیسم های مضر را از بین ببرد و به حفظ کیفیت آب و کاهش عوامل نامطلوب محیطی در آبزی پروری کمک کند ، ضمن کاهش مرگ و میر حیوانات آبزی.
• افزایش چگالی پرورش: استفاده از خوراک ترکیب اکسترود شده می تواند ضریب خوراک را کاهش داده و میزان طعمه باقیمانده و دفع تخلیه شده در بدن آب را به شدت کاهش دهد و این امر باعث می شود چگالی پرورش به میزان قابل توجهی افزایش یابد.
• دوره ذخیره سازی خوراک را گسترش دهید: اکستروژن و پردازش پف کردن با کاهش محتوای باکتریها و اکسیداسیون ، پایداری مواد اولیه را بهبود می بخشد.
• افزایش خوشبو و قابلیت هضم: خوراک گسترش یافته به یک ساختار سست و بی نظم تبدیل می شود. این تغییر یک منطقه تماس بزرگتر برای آنزیم ها فراهم می کند ، که منجر به تماس زنجیره های نشاسته ، زنجیره های پپتیدی و آنزیم های گوارشی می شود و به هضم خوراک منجر می شود. جذب ، بنابراین قابلیت هضم خوراک را بهبود می بخشد.
• بهبود حلالیت فیبر: اکستروژن و پف کردن می تواند میزان فیبر خام را در خوراک کاهش داده و استفاده از خوراک را بهبود بخشد.
مضرات دانه اکسترودر:
• تخریب ویتامین ها: اصطکاک بین فشار ، دما ، رطوبت در محیط و خوراک می تواند منجر به از بین رفتن ویتامین ها در خوراک بویژه ویتامین A ، ویتامین D و اسید فولیک شود.
• مهار آماده سازی آنزیم: دمای بالا در طی فرآیند پف کردن ممکن است به تدریج و به طور کامل فعالیت آماده سازی آنزیم را از دست بدهد.
• اسیدها و پروتئین های آمینه را از بین ببرید: در شرایط درجه حرارت بالا ، پف کردن باعث واکنش مایلارد بین برخی قندهای کاهش دهنده مواد اولیه و اسیدهای آمینه آزاد می شود و باعث کاهش استفاده از برخی پروتئین ها می شود.
• هزینه های بالاتر تولید: فرآیند انبساط خوراک پیچیده تر از فرآیند خوراک گلوله عمومی است. تجهیزات فرآیند انبساط گران است ، مصرف انرژی بالایی دارد و از تولید کمتری برخوردار است و در نتیجه هزینه های بالایی دارد.
مزایای دستگاه گرانول سازی:
• راندمان تولید بالا: گرانولر می تواند به سرعت مواد اولیه را به محصولات دانه ای از شکل مورد نیاز تبدیل کند و باعث افزایش کارایی تولید شود.
• اندازه ذرات یکنواخت: در طی فرآیند گرانول ، ماده در معرض نیروی برشی و نیروی اکستروژن قرار می گیرد و باعث می شود توزیع اندازه ذرات یکنواخت باشد.
• عملکرد مناسب: گرانولر یک ساختار ساده دارد ، برای کار کردن راحت است و کنترل و تنظیم آن آسان است.
• دامنه گسترده کاربرد: از گرانولر می توان برای گرانول سازی انواع مواد از جمله داروهای دانه ای ، مواد اولیه شیمیایی ، مواد غذایی و غیره استفاده کرد.
مضرات دانه گرانول:
• تخریب احتمالی ویتامین ها و آماده سازی آنزیم: درجه حرارت بالا و فشار در طول گرانول ممکن است فعالیت ویتامین ها و آماده سازی آنزیم را از بین ببرد.
• آسیب احتمالی اسیدها و پروتئین های آمینه: در شرایط دمای بالا ، گرانول ممکن است باعث واکنش های مایلارد بین برخی قندهای کاهش دهنده مواد اولیه و اسیدهای آمینه آزاد شود و باعث استفاده از برخی پروتئین ها شود.
• مواد گرانول خشک و مرطوب است: سرعت اختلاط و زمان مخلوط کردن گرانول یا سرعت برش و زمان برش برشی برای پراکندگی اتصال دهنده یا ماده خیس به سرعت و به طور مساوی بسیار کم است. مخلوط کردن و گرانول مواد ناهموار وجود خواهد داشت.
• ذرات آگلومره ها و آگلومره را تشکیل می دهند: مقدار چسب اضافه شده یا ماده مرطوب کننده بسیار زیاد است و سرعت اضافی سریع است. توصیه می شود به طور مناسب میزان اتصال دهنده یا عامل خیس کننده را کاهش داده و نرخ افزودنی را کنترل کنید.
به طور خلاصه ، گرانول اکسترودر و گرانول گرانول هر یک از مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارند و انتخاب باید بر اساس نیازها و شرایط خاص کاربردی تعیین شود.