1， Yem Parçacık Boyutu Belirleme Yöntemi
Yem parçacık boyutu, yem hammaddelerinin, yem katkı maddelerinin ve yem ürünlerinin kalınlığını ifade eder. Şu anda ilgili ulusal standart "Yem Öğütme Parçacık Boyutunun Belirlenmesi için İki Katlı Elek Eleme Yöntemi"dir (GB/T5917.1-2008). Test prosedürü Amerikan Ziraat Mühendisleri Derneği tarafından yayınlanan test yöntemine benzer. Beslemenin kırma yoğunluğuna göre kırma iki türe ayrılabilir: kaba kırma ve ince kırma. Genellikle kaba kırmada parçacık boyutu 1000 μm'den büyük, ince kırmada parçacık boyutu 600 μm'den küçüktür.
2， Yem kırma işlemi
Yaygın olarak kullanılan yem değirmenleri arasında çekiçli değirmenler ve tamburlu değirmenler bulunur. Kullanırken kırma çıkışına, güç tüketimine ve besleme tipine göre seçilmesi gerekir. Çekiçli değirmenle karşılaştırıldığında, tamburlu değirmen daha düzgün parçacık boyutuna, daha zor çalışmaya ve daha yüksek makine maliyetine sahiptir. Çekiçli değirmenler tahılın nem kaybını artırır, gürültülüdür ve kırma sırasında daha az tekdüze parçacık boyutuna sahiptir, ancak kurulummaliyetBelkibunun yarısıbir davul değirmeni.
Genel olarak yem değirmenlerinde yalnızca tek tip pulverizatör, çekiçli değirmen veya tamburlu değirmen kurulur. Son çalışmalar, çok adımlı ufalamanın parçacık boyutu tekdüzeliğini artırabildiğini ve güç tüketimini azaltabildiğini göstermiştir. Çok aşamalı kırma, çekiçli değirmenle ve ardından tamburlu değirmenle kırmayı ifade eder. Ancak ilgili veriler azdır ve daha fazla araştırma ve karşılaştırmaya ihtiyaç vardır.
3， Parçacık Boyutunun Tahıl Yeminin Enerji ve Besin Maddelerinin Sindirilebilirliğine Etkisi
Pek çok çalışma, tahılların optimal parçacık boyutunu ve parçacık boyutunun enerji ve besin öğelerinin sindirilebilirliği üzerindeki etkisini değerlendirmiştir. Optimum partikül boyutu tavsiye literatürünün çoğu 20. yüzyılda ortaya çıktı ve ortalama 485-600 μm partikül boyutuna sahip yemin, enerji ve besinlerin sindirilebilirliğini artırabileceğine ve domuz büyümesini destekleyebileceğine inanılıyor.
Çok sayıda çalışma, tahılların ezilmiş parçacık boyutunun azaltılmasının enerji sindirilebilirliğini artırdığını göstermiştir. Buğdayın tane boyutunun 920 μm'den 580 μm'ye düşürülmesi nişastanın ATTD'sini artırabilir ancak GE'nin ATTD değeri üzerinde hiçbir etkisi yoktur. 400μm arpa diyetiyle beslenen GE, DM ve CP domuzlarının ATTD'si 700μm diyetle beslenenlerden daha yüksekti. Mısırın parçacık boyutu 500μm’den 332μm’ye düştüğünde fitat fosforun parçalanma hızı da arttı. Mısırın tane büyüklüğü 1200 μm'den 400 μm'ye düştüğünde DM, N ve GE'nin ATTD'si %5 arttı, 7%, Ve7 sırasıyla %, ve öğütücü tipinin enerji ve besin sindirilebilirliği üzerinde etkisi olabilir. Mısırın tane büyüklüğü 865 μm'den 339 μm'ye düştüğünde, nişastanın ATTD'si, GE, ME ve DE seviyeleri arttı, ancak P'nin toplam bağırsak sindirilebilirliği ve AA'nın SID'si üzerinde hiçbir etkisi olmadı. Mısırın tane boyutu 1500μm’den 641μm’ye düştüğünde DM, N ve GE’nin ATTD’si artırılabildi. 308 μm DDGS ile beslenen domuzlarda DM, GE'nin ATTD ve ME seviyeleri 818 μm DDGS domuzlarındakilerden daha yüksekti, ancak parçacık boyutunun N ve P'nin ATTD'si üzerinde hiçbir etkisi yoktu. Bu veriler DM, N ve ATTD'nin GE, mısır tanesi boyutu 500 μm kadar azaltıldığında geliştirilebilir. Genel olarak mısır veya mısır DDGS'nin parçacık boyutunun fosfor sindirilebilirliği üzerinde hiçbir etkisi yoktur. Fasulye yeminin ezici parçacık boyutunun azaltılması aynı zamanda enerji sindirilebilirliğini de artırabilir. Acı baklanın parçacık boyutu 1304 μm'den 567 μm'ye düştüğünde GE ve CP'nin ATTD'si ve AA'nın SID'si de doğrusal olarak arttı. Benzer şekilde kırmızı bezelyenin parçacık boyutunun küçültülmesi de nişastanın ve enerjinin sindirilebilirliğini artırabilir. Soya fasulyesi küspesinin parçacık boyutu 949 μm'den 185 μm'ye düştüğünde, enerji, esansiyel ve esansiyel olmayan AA'nın ortalama SID'si üzerinde hiçbir etkisi olmadı, ancak izolösin, metiyonin, fenilalanin ve valinin SID'sini doğrusal olarak arttırdı. Yazarlar optimal AA, enerji sindirilebilirliği için 600 μm soya fasulyesi küspesi önerdiler. Çoğu deneyde parçacık boyutunun küçültülmesi, DE ve ME düzeylerini artırabilir; bu da nişasta sindirilebilirliğinin iyileştirilmesiyle ilişkili olabilir. Düşük nişasta içeriği ve yüksek lif içeriğine sahip diyetler için, diyetin parçacık boyutunun azaltılması DE ve ME düzeylerini artırır; bu da sindirimin viskozitesinin azaltılması ve enerji maddelerinin sindirilebilirliğinin arttırılmasıyla ilişkili olabilir.
4， Yem Partikül Boyutunun Domuzlarda Mide Ülserinin Patogenezine Etkisi
Domuz midesi glandüler ve glandüler olmayan bölgelere ayrılmıştır. Glandüler olmayan bölge mide ülserinin sık görüldüğü bölgedir çünkü glandüler bölgedeki mide mukozası koruyucu etkiye sahiptir. Yem partikül boyutunun küçülmesi mide ülserinin nedenlerinden biridir ve üretim tipi, üretim yoğunluğu ve barınma tipi de domuzlarda mide ülserine neden olabilir. Örneğin mısır tane boyutunun 1200 μm'den 400 μm'ye, 865 μm'den 339 μm'ye düşürülmesi domuzlarda mide ülseri görülme sıklığının artmasına neden olabilir. 400 µm mısır tane büyüklüğündeki peletlerle beslenen domuzlarda mide ülseri görülme sıklığı, aynı tane büyüklüğündeki toz peletlerle beslenen domuzlardan daha yüksekti. Pelet kullanımı domuzlarda mide ülseri vakalarının artmasına neden olmuştur. Domuzların ince peletleri aldıktan 7 gün sonra mide ülseri semptomları geliştirdiğini varsayarsak, 7 gün boyunca iri taneli yemlerle beslemek de mide ülseri semptomlarını hafifletti. Domuzlar mide ülseri sonrasında Helicobacter enfeksiyonuna karşı hassastır. Kaba yem ve toz yemle karşılaştırıldığında, domuzlar ince öğütülmüş diyetler veya peletlerle beslendiğinde midedeki klorür salgısı arttı. Klorürün artması aynı zamanda Helicobacter'in çoğalmasını da teşvik edecek ve mide pH'ının düşmesine neden olacaktır.Yem Parçacık Boyutunun Domuzların Büyüme ve Üretim Performansına Etkileri
5， Yem Parçacık Boyutunun Domuzların Büyümesi ve Üretim Performansı Üzerindeki Etkileri
Tane boyutunun küçültülmesi, sindirim enzimlerinin etki alanını artırabilir ve enerji ve besin maddelerinin sindirilebilirliğini iyileştirebilir. Bununla birlikte, sindirilebilirlikteki bu artış, büyüme performansının arttığı anlamına gelmez; çünkü domuzlar, sindirilebilirlik eksikliğini telafi etmek ve sonuçta ihtiyaç duydukları enerjiyi elde etmek için yem alımlarını artıracaktır. Literatürde sütten kesilmiş domuz yavrusu ve besi domuzu rasyonlarında buğdayın optimal tane boyutunun sırasıyla 600 μm ve 1300 μm olduğu bildirilmektedir.
Buğdayın tane büyüklüğü 1200μm'den 980μm'ye düştüğünde yem tüketimi artırılabildi ancak yemden yararlanmanın herhangi bir etkisi olmadı. Benzer şekilde buğdayın tane büyüklüğü 1300 μm'den 600 μm'ye düştüğünde 93-114 kg besi domuzlarının yemden yararlanma verimi artırılabildi ancak 67-93 kg besi domuzlarında bunun bir etkisi olmadı. Mısır tanesi büyüklüğündeki her 100 μm'lik azalma, büyüyen domuzların G:F'sinin %1,3 arttığını gösterdi. Mısır tane büyüklüğü 800 μm'den 400 μm'ye düştüğünde domuzların G:F'si %7 arttı. Aynı parçacık boyutuna ve aynı parçacık boyutu küçültme aralığına sahip mısır veya sorgum gibi farklı tahıllar, farklı parçacık boyutu küçültme etkilerine sahiptir; domuzlar mısırı tercih eder. Mısırın tane büyüklüğü 1000μm’den 400μm’ye düştüğünde domuzların ADFI’si azaldı ve G:F arttı. Sorgumun tane büyüklüğü 724 μm'den 319 μm'ye düştüğünde bitirme domuzlarının G:F'si de arttı. Bununla birlikte, 639 μm veya 444 μm soya fasulyesi küspesi ile beslenen domuzların büyüme performansı, 965 μm veya 1226 μm soya fasulyesi küspesi ile benzerdi; bu, soya fasulyesi küspesinin az miktarda eklenmesinden kaynaklanıyor olabilir. Bu nedenle yem partikül boyutunun küçültülmesinin getireceği faydalar, ancak yemin büyük oranda rasyona eklenmesi durumunda yansıtılacaktır.
Mısırın tane boyutunun 865 μm'den 339 μm'ye veya 1000 μm'den 400 μm'ye ve sorgumun tane boyutunun 724 μm'den 319 μm'ye düşmesiyle besili domuzların karkas kesim oranı iyileştirilebilir. Analiz nedeni, tane boyutunun azalması ve bunun da bağırsak ağırlığının azalmasına yol açması olabilir. Ancak bazı araştırmalar, buğdayın tane büyüklüğünün 1300 μm'den 600 μm'ye düşmesinin besi domuzlarının kesim oranına herhangi bir etkisinin olmadığını ortaya koymuştur. Farklı tanelerin parçacık boyutunun küçültülmesinde farklı etkileri olduğu görülebilmektedir ve daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Diyet parçacık boyutunun dişi domuzun vücut ağırlığı ve domuz yavrusunun büyüme performansı üzerindeki etkisine ilişkin çok az çalışma vardır. Mısır tane boyutunun 1200 μm'den 400 μm'ye düşürülmesinin, laktasyondaki dişi domuzların vücut ağırlığı ve arka yağ kaybı üzerinde hiçbir etkisi yoktur, ancak laktasyon sırasında dişi domuzların yem alımını azaltır vetheemziren domuz yavrularının kilo alımı.
