Yem parçacık boyutu belirleme yöntemi
Yem partikül boyutu, yem hammaddelerinin, yem katkı maddelerinin ve yem ürünlerinin kalınlığını ifade eder. Şu anda, ilgili ulusal standart "yem taşlama parçacık boyutunun belirlenmesi için iki katmanlı elek eleme yöntemidir" (GB/T5917.1-2008). Test prosedürü, Amerikan Tarım Mühendisleri Derneği tarafından verilen test yöntemine benzer. Yemin ezici yoğunluğuna göre, ezme iki türe ayrılabilir: kaba ezme ve ince ezme. Genel olarak, parçacık boyutu kaba ezme için 1000 μm'den büyüktür ve partikül boyutu ince ezilme için 600 μm'den azdır.
Yem ezme işlemi
Yaygın olarak kullanılmışyem fabrikalarıÇekiç fabrikaları ve davul fabrikaları ekleyin. Kullanıldığında, ezici çıktı, güç tüketimi ve yem türüne göre seçilmesi gerekir. Çekiç değirmeni ile karşılaştırıldığında, davul değirmeni daha düzgün parçacık boyutuna, daha zorlu çalışmaya ve daha yüksek makine maliyetine sahiptir. Çekiç fabrikaları tahıl nem kaybını arttırır, gürültülüdür ve ezilirken daha az homojen parçacık boyutuna sahiptir, ancak kurulum maliyeti bir tambur değirmesinin yarısı olabilir.
Genel olarak, yem fabrikaları sadece bir tip tozlaştırıcı takın,çekiç fabrikasıveya davul değirmeni. Son çalışmalar, çok aşamalı birleşmenin parçacık boyutu homojenliğini artırabileceğini ve güç tüketimini azaltabileceğini göstermiştir. Çok adımlı ezme, bir çekiç değirmeni ve daha sonra bir davul değirmeni ile ezilmeyi ifade eder. Bununla birlikte, ilgili veriler azdır ve daha fazla araştırma ve karşılaştırmaya ihtiyaç vardır.
Parçacık büyüklüğünün enerji ve besin sindiriminin tahıl yeminin etkisi
Birçok çalışma, tahılların optimal parçacık boyutunu ve parçacık boyutunun enerji ve besin maddelerinin sindirilebilirliği üzerindeki etkisini değerlendirmiştir. Optimal partikül büyüklüğü önerisi literatürünün çoğu 20. yüzyılda ortaya çıktı ve ortalama 485-600 μm'lik bir partikül büyüklüğüne sahip yemin enerji ve besinlerin sindirilebilirliğini artırabileceğine ve domuz büyümesini destekleyebileceğine inanılıyor.
Çok sayıda çalışma, tahılların ezilmiş parçacık boyutunun azaltılmasının enerji sindirilebilirliğini arttırdığını göstermiştir. Buğdayın tahıl boyutunun 920 μm'den 580 μm'ye düşürülmesi nişastanın ATTD'sini artırabilir, ancak GE'nin ATTD değeri üzerinde hiçbir etkisi yoktur. 400μm arpa diyetiyle beslenen GE, DM ve CP domuzlarının Attd'si 700μm diyetten daha yüksekti. Mısırın parçacık büyüklüğü 500μm'den 332μm'ye düştüğünde, fitat fosforunun bozunma oranı da arttı. Mısırın tahıl boyutu 1200 μm'den 400 μm'ye düştüğünde, DM, N ve GE'nin AttD'si sırasıyla % 5, % 7 ve % 7 arttı ve öğütücü tipinin enerji ve besin sindirilebilirliği üzerinde bir etkisi olabilir. Mısırın tane büyüklüğü 865 μm'den 339 μm'ye düştüğünde, nişasta, GE, ME ve DE seviyelerinin Attd'ini arttırdı, ancak P ve AA'nın SID'nin toplam bağırsak sindirilebilirliği üzerinde hiçbir etkisi yoktu. Mısırın tahıl boyutu 1500μm'den 641μm'ye düştüğünde, DM, N ve GE'nin AttD'si arttırılabilir. 308 μm DDG'lerle beslenen domuzlarda DM, GE seviyeleri 818 μm DDGS domuzlarından daha yüksekti, ancak parçacık boyutunun N ve P'nin ATTD'si üzerinde hiçbir etkisi yoktu. Genel olarak, mısır veya mısır DDG'lerinin parçacık büyüklüğünün fosfor sindirilebilirliği üzerinde bir etkisi yoktur. Fasulye beslemesinin kırma parçacık boyutunu azaltmak da enerji sindirilebilirliğini artırabilir. Lupinin parçacık boyutu 1304 μm'den 567 μm'ye düştüğünde, GE ve CP'nin ATTD'si ve AA'nın SID'si de doğrusal olarak arttı. Benzer şekilde, kırmızı bezelye parçacık boyutunu azaltmak, nişasta ve enerjinin sindirilebilirliğini de artırabilir. Soya fasulyesi yemeğinin parçacık büyüklüğü 949 μm'den 185 μm'ye düştüğünde, enerjinin ortalama SID, esas ve esassız AA üzerinde hiçbir etkisi yoktu, ancak izolösin, metiyonin, fenilalanin ve valinin sidini doğrusal olarak arttırdı. Yazarlar optimal AA, enerji sindirilebilirliği için 600 μm soya fasulyesi yemeği önerdi. Çoğu deneyde, partikül boyutunun azaltılması DE ve ME seviyelerini artırabilir, bu da nişasta sindirilebilirliğinin iyileştirilmesi ile ilişkili olabilir. Düşük nişasta içeriğine ve yüksek lif içeriğine sahip diyetler için, diyetin parçacık boyutunu azaltmak, DE ve ME seviyelerini arttırır, bu da sintajın viskozitesini azaltmak ve enerji maddelerinin sindirilebilirliğini artırmakla ilişkili olabilir.
Yem partikül büyüklüğünün domuzlarda mide ülserinin patogenezine etkisi
Domuz mide glandüler ve glandüler olmayan bölgelere ayrılır. Glanlar olmayan alan yüksek bir gastrik ülser insidans alanıdır, çünkü glandüler bölgedeki mide mukozasının koruyucu bir etkisi vardır. Yem parçacık boyutunun azaltılması gastrik ülserin nedenlerinden biridir ve üretim tipi, üretim yoğunluğu ve gövde tipi de domuzlarda mide ülserine neden olabilir. Örneğin, mısır tanesi boyutunun 1200 μm'den 400 μm'ye düşürülmesi ve 865 μm ila 339 μm arasında, domuzlarda mide ülseri insidansında bir artışa yol açabilir. 400 μm mısır tane büyüklüğünde peletlerle beslenen domuzlarda mide ülseri insidansı, aynı tane boyutuna sahip tozdan daha yüksekti. Pelet kullanımı, domuzlarda mide ülseri insidansının artmasına neden olmuştur. Domuzların ince peletler aldıktan 7 gün sonra mide ülser semptomları geliştirdiğini varsayarsak, 7 gün boyunca kaba peletler beslemenin de mide ülseri semptomlarını hafifletti. Domuzlar mide ülserasyonundan sonra Helicobacter enfeksiyonuna duyarlıdır. Kaba besleme ve toz beslemesi ile karşılaştırıldığında, domuzlara ince ezilmiş diyetler veya peletler beslendiğinde midede klorür salgılanması arttı. Klorür artışı ayrıca Helicobacter'ın çoğalmasını teşvik ederek mide içinde pH azalmasına neden olacaktır. Yem parçacık büyüklüğünün domuzların büyüme ve üretim performansı üzerindeki etkileri
Yem parçacık büyüklüğünün domuzların büyüme ve üretim performansı üzerindeki etkileri
Tahıl boyutunun azaltılması, sindirim enzimlerinin eylem alanını artırabilir ve enerji ve besin sindirilebilirliğini artırabilir. Bununla birlikte, sindirilebilirlikteki bu artış gelişmiş büyüme performansına dönüşmez, çünkü domuzlar sindirilebilirlik eksikliğini telafi etmek ve nihayetinde ihtiyaç duydukları enerjiyi elde etmek için yem alımını artıracaktır. Literatürde, sütten kesilmiş domuz yavrularının ve şişman domuzların rasyonlarındaki buğdayın optimal parçacık büyüklüğünün sırasıyla 600 μm ve 1300 μm olduğu bildirilmektedir.
Buğdayın tane büyüklüğü 1200μm'den 980μm'ye düştüğünde, yem alımı arttırılabilir, ancak yem verimliliğinin bir etkisi yoktur. Benzer şekilde, buğdayın tane büyüklüğü 1300 μm'den 600 μm'ye düştüğünde, 93-114 kg besi domuzların yem verimliliği iyileştirilebilir, ancak 67-93 kg besi domuzlar üzerinde hiçbir etkisi yoktu. Mısır tane büyüklüğündeki her 100 μm azalma için, büyüyen domuzların G: F%1.3 arttı. Mısır tane büyüklüğü 800 μm'den 400 μm'ye düştüğünde, domuzların G: F%7 arttı. Farklı taneler, aynı parçacık boyutuna ve aynı parçacık boyutu azaltma aralığına sahip mısır veya sorgum gibi farklı parçacık boyutu azaltma etkisine sahiptir, domuzlar mısır tercih eder. Mısırın tahıl boyutu 1000μm'den 400μm'ye düştüğünde, domuzların ADFI'si azaldı ve G: F arttı. Sorgumun tane büyüklüğü 724 μm'den 319 μm'ye düştüğünde, bitirme domuzlarının G: F de arttı. Bununla birlikte, 639 μm veya 444 μm soya fasulyesi yemeği ile beslenen domuzların büyüme performansı, soya fasulyesi yemeğinin küçük ilavesinden kaynaklanabilecek 965 μm veya 1226 μm soya fasulyesi yemeğine benzerdi. Bu nedenle, yem parçacık boyutunun azaltılmasının getirdiği faydalar, sadece besleme diyette büyük bir oranda eklendiğinde yansıtılacaktır.
Mısırın tane boyutu 865 μm'den 339 μm'ye veya 1000 μm'den 400 μm'ye düştüğünde ve sorgumun tane boyutu 724 μm'den 319 μm'ye düştüğünde, besi domuzların karkas katliam hızı iyileştirilebilir. Analiz nedeni, bağırsak ağırlığının azalmasına neden olan tane boyutunun azalması olabilir. Bununla birlikte, bazı çalışmalar, buğdayın tane büyüklüğü 1300 μm'den 600 μm'ye düştüğünde, besi domuzların katliam oranı üzerinde hiçbir etkisi olmadığını bulmuştur. Farklı tanelerin parçacık boyutu azaltma üzerinde farklı etkileri olduğu ve daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğu görülebilir.
Diyet partikül büyüklüğünün ekmek vücut ağırlığı ve domuz yavrusu büyüme performansı üzerindeki etkisi hakkında çok az çalışma vardır. Mısır tane boyutunun 1200 μm'den 400 μm'ye düşürülmesinin, emziren ekenlerin vücut ağırlığı ve backfat kaybı üzerinde hiçbir etkisi yoktur, ancak emzirme sırasında ekimlerin yem alımını azaltır.